In de dagen van Achab en Achazja, koningen van Israël, verdedigde de heilige Elia de Tisbiet als profeet van de Heer de rechten van de enige God tegen het ontrouwe volk. Hij deed dat met zulke geesteskracht dat hij niet alleen de voorafbeelding was van Johannes de Doper, maar ook van Christus zelf. Hij liet geen geschreven godsspraken na, maar de herinnering aan hem wordt trouw bewaard, vooral op de berg Karmel.