De heilige paus en kerkleraar Gregorius de Grote (+ 604) bekleedde na een kloosterleven te zijn begonnen te Constantinopel het ambt van gezant. Op deze dag werd hij uitverkoren tot de bisschopszetel van Rome. Als dienaar der dienaren regelde hij niet alleen het aardse, maar droeg hij ook zorg voor het heilige en betoonde hij zich een ware herder. Zo hield hij zich bezig met het bestuur, kwam behoeftigen op allerlei manieren te hulp, bevorderde het kloosterleven en versterkte en verbreidde overal het geloof. Daarom schreef hij op voortreffelijke wijze ook veel op het gebied van moraal en pastoraal.