Beide heilige bisschoppen worden vereerd als kerkleraren. Basilius was bisschop van Cesarea in Cappadocië en wordt vanwege zijn leer en zijn wijsheid ‘de Grote’ genoemd. Hij leerde zijn monniken de Schriften te overwegen en te werken in gehoorzaamheid en broederlijke liefde, waarbij hij hun leven ordende naar de regels die hij zelf had opgesteld. Met zijn uitstekende geschriften voedde hij de gelovigen op en hij blonk uit door zijn herderlijke zorg voor armen en zieken; hij stierf op 1 januari. Zijn vriend Gregorius was eerst bisschop van Sasima, vervolgens van Constantinopel en ten slotte van Nazianze. Hij verdedigde vurig de goddelijkheid van het Woord; daarom wordt hij ook wel ‘de Theoloog’ genoemd. De Kerk verheugt zich over de gezamenlijke gedachtenis van zo grote leraren.